برقراری تماس پوستی با نوزاد بلافاصله پس از
تولد و شروع شیر دهی در یک ساعت ( ترجیحا" نیم ساعت ) اول تولد بسیار مهم است
.
شیرده بایستی بطورانحصاری ( شیر خوار
در 6 ماه اول تولد نیازی به مایعات و غذای دیگر ندارد و نباید به جز ویتامین چیز
دیگری به نوزاد داده شود )و مکرردر شب و روز و در هر وعده نامحدود برای 6 ماه اول
تولد توصیه میگردد. پس از 6 ماهگی بایستی غذای کمکی به شیر خوار داده شود و تنوع و
مقدار آن به تدریج افزایش یابد ضمن اینکه شیردهی تا پایان 2 سالگی بایستی ادامه
یابد.
چرا تغذیه با شیر مادر توصیه میشود؟
زیرا کلیه نیازهای تغذیه ای و عاطفی شیر خوار را
تامین نموده ومطلوب ترین الگوی رشد و تکامل کودک را فراهم میکند. شیر مادر یک مایع
حاوی سلولهای زنده و عوامل ضد عفونت است که شیر خوار را در مقابل بیماریها و
عفونتهایی مانند اسهال ،عفونتهای گوارشی و تنفسی، عفونت گوش ،آسم، اگزماو آلرژی
و... محافظت میکند ومرگ و میر ناشی از این بیماریها را به شدت کاهش میدهد همچنین
احتمال ابتلائ به بیماریهای غیر واگیر( چاقی و بیماریهای مزمن مثل: بیماریهی قلبی
عروقی ، فشار خون های بالا، سرطانها و انواع دیابت) را را در بزرگسالی کاهش میدهد
.
ترکیب
شیر مادر بر اساس نیازهای شیر خوار تغییر میکند به همین دلیل شیر هر مادری برای
فرزند خود بهترین است .
شیر روزهای اول ( آغوز ) حاوی عوامل ضد عفونت
بسیاری است که نوزاد را که هنوز سیستم ایمنی او تکامل نیافته است محافظت میکند .
شیردهی تامین کننده گرما ، صمیمیت،عاطفه ،
نزدیکی و تماس مادر کودک است که نتیجه آن ارتقائ تکامل جسمی و عاطفی کودک است به
علاوه شیر مادر ارزان و همیشه در دسترس نوزاد است . مادرانی که شیر خود را به
نوزاد میدهند وزن اضافی دوران بارداری را زودتر از دست میدهند و سبب پیشگیری از کم
خونی و سرطان پستان و بارداری مجدد ( با مکانیسم تاخیر در شروع قاعدگی و تخمک
گذاری ) در مادر میگردد .