افزایش جمعیت سالمندان بیانگر بهبود در شاخص‌های سلامتی و موفقیت در سیاست بهداشتی و توسعه اجتماعی و اقتصادی است، اما به عنوان چالش اساسی برای قرن بیست‌ویکم مطرح شده است. بنابراین هر اقدامی در جهت بهینه کردن شرایط زندگی سالمندان، نه تنها مشکلات سلامتی آنها، بلکه مشکلات خانواده را نیز کاهش می دهد. سالمندی به مفهوم بیماری نیست، اما بر اساس مطالعات صورت‌گرفته، بیش از 80 درصد سالمندان از یک یا چند بیماری مزمن رنج می‌برند که مشکلات مختلف جسمی، روانی، اجتماعی، اقتصادی و خانوادگی برای سالمند ایجاد می‌کند. علاوه بر اختلالات و بیماری‌های مزمن، برخی مشکلات نظیر از دست دادن همسر، بازنشستگی، افت توانایی جسمانی، تغییر ظاهری و کاهش درآمد بر کیفیت زندگی سالمند اثر می‌گذارند.
بدیعه پاکدین کارشناس سلامت سالمندان معاونت بهداشتی، عنوان کرد: شناسایی و طبقه بندی سالمندان پر خطر که براساس آن، میزان خطر پذیری هر سالمند و خدمات مورد انتظار وی مشخص می گردد، جهت ارائه به موقع خدمات بسیار با اهمیت و ضروری است.
با توجه به این که سن بالای 60 سال از ریسک فاکتورهای مهم افزایش شدت بیماری و کشندگی در بیماران مبتلا به کووید 19 می باشد، لذا در شرایط کنونی، جهت ارزیابی "احتمال ابتلای سالمند به کووید- 19 در حال حاضر" با سالمند یا خانوار دارای سالمند تماس تلفنی گرفته و در صورت مثبت بودن، معرفی فوری به تیم های مراقبتی و حمایتی که بسیار حیاتی است، صورت می گیرد.
پاکدین در ادامه گفت: در مرحله بعدی ارزیابی، از سالمند این سوال پرسیده می شود"آیا بیماری صعب العلاج دارد؟" در صورت مثبت بودن این ارزیابی، سالمند در گروه بسیار پرخطر قرار گرفته و اقدامات زیر جهت وی انجام می گیرد:
1. ارجاع فوری به تیم حمایتی و تیم مراقبتی
2. انجام قرنطینه معکوس
3. انجام مراقبت های ادغام یافته سلامت سالمندان
4. حصول اطمینان از دریافت مطلوب مراقبت های تخصصی سلامتی، توانبخشی، معیشتی و خدماتی
پاکدین در انتها تاکید کرد: شناسایی و طبقه بندی سالمندان پر خطر( سالمندان دارای بیماری صعب العلاج، تنها زیست و دارای ناتوانی حرکتی و هم ابتلایی) جهت معرفی به تیم های مراقبتی و در صورت نیاز معرفی به تیم های حمایتی و بهزیستی در اولویت قرار دارد.